Πώς φτιάχτηκε το εξώφυλλο

Είχα την εντύπωση πως αυτήν εδώ την ανάρτηση την είχα κάνει πριν από καιρό, αλλά μέσα στο φόρτο υποχρεώσεων που με έχει καταπλακώσει μέσα στο 2011, την είχα ξεχάσει τελείως. Δυστυχώς, το ιστολόγιό μου εδώ και κάποιον καιρό δεν είναι τόσο δραστήριο όσο θα ήθελα κι όσο θα έπρεπε, αλλά κάποια πράγματα πρέπει οπωσδήποτε να ειπωθούν (κι ελπίζω να είναι η αρχή μιας νέας γόνιμης περιόδου)

Όπως έχω πει και αλλού, είχα την τύχη να δω το βιβλίο μου περίοπτο σε αρκετές βιτρίνες βιβλιοπωλείων για αρκετές εβδομάδες, πράγμα που σίγουρα βοηθά στις πωλήσεις.

Σίγουρα, αυτό οφείλεται στην προώθηση από τις εκδόσεις Πατάκη

Αλλά όταν μιλάμε για μικρά και/ή επαρχιακά βιβλιοπωλεία, όπου η επαφή με τους εκδοτικούς οίκους είναι λιγότερο άμεση, είμαι βέβαιος πως μέτρησε η εμφάνισή του. δηλαδή, ο άνθρωπος που έφτιαξε τη βιτρίνα, επέλεξε το βιβλίο μου ανάμεσα στις άλλες κυκλοφορίες επειδή έχει εντυπωσιακό εξώφυλλο που "πιάνει" το μάτι.

Ο δημιουργός του είναι ο εξαίρετος επαγγελματίας Γιώργος Ναζλής (μπορείτε να δείτε άλλες δουλειές του στον ιστότοπό του και στον ιστότοπο καλλιτεχνών deviantart - αξίζει να ρίξετε μια ματιά στη δουλειά που έκανε για τη Black Duck). Μου αρέσει πολύ ο τρόπος με τον οποίο επεξεργάζεται τα σκίτσα και τα αναδεικνύει. Αλλά το θέμα αυτής της συνάρτησης είναι η λεπτοδουλειά που έκανε για το δικό μου εξώφυλλο πριν την επεξεργασία και δεν είναι εντελώς ορατή στο εκτυπωμένο αποτέλεσμα.

Όταν πρωτοείδα αυτό το χρωματιστό προσχέδιο, ένιωσα σαν να είχε κάνει βουτιά στον βυθό του μυαλού μου και να είχε ανασύρει εικόνες που για πρώτη φορά τις έβλεπα ξεκάθαρες κι ο ίδιος:

Το μοναστήρι, ο ορίζοντας και ο φωτισμός γενικότερα με εντυπωσίασαν πραγματικά. Αξίζει να δώσετε προσοχή στις λεπτομέρειες.

Εντάξει, είχαμε κάνει κάποια συζήτηση, αλλά ήταν σε γενικό επίπεδο, με σκόρπιες ιδέες και εικόνες που άφηναν πολλά στη διακριτική του ευχέρεια, όχι κάτι συγκεκριμένο. Του είχα στείλει και κάποιες εικόνες (από Βυζαντινούς πολεμιστές, από τοπία στην Αρμενία, από μοναστήρια) για πράγματα που δυσκολευόμουν να περιγράψω.

Και έκανε το θαύμα του. Νομίζω πως αυτό είναι η τέχνη τελικά, να παίρνει κανείς σκόρπια ερεθίσματα, τα ίδια που έχουν κι άλλοι και να φτιάχνει κάτι νέο, δικό του, που κανείς άλλος δε θα μπορούσε να το κάνει ακριβώς έτσι.

Ο Γιώργος είχε κάνει μια μικροαλλαγή στον τίτλο, ώστε οι "ουρές" που έβαλε στα γράμματα να είναι όλες δεξιά. Και έφτιαξε και μια δεύτερη εκδοχή του εξωφύλλου, με ένα φίλτρο που έπαιζε μόνο με τα χρώματα που αναφέρονται στον τίτλο:

Από καμιά εικοσαριά άτομα που συμβουλεύτηκα, μόνο δύο προτίμησαν την πολύχρωμη εκδοχή και νομίζω κι εγώ πως έχει πολλά πρακτικά οφέλη ως εξώφυλλο σε σχέση με την πρώτη. Αλλά για να γράψω το δεύτερο βιβλίο, με βοηθά να ρίχνω πού και πού καμιά ματιά στην καθαρή εικόνα του τοπίου, στον ανοιχτό ορίζοντα της Βασιλείας Αιγλωέων.

Τέλος πάντων, αποφασίστηκε να κρατήσουμε τον αρχικό τίτλο κι έτσι ο Γιώργος έκανε μια αναδιάταξη στις λέξεις που είχε σχεδιάσει, και πάλι βρίσκοντας ιδανικό τρόπο να τις πλέξει. Τον έπρηξα λίγο με κάποια μικροπράγματα (πιο κόκκινο-λιγότερο κόκκινο, βγάλε το βέλος, κόντυνε το λοφίο του ιππέα-μάκρυνέ το), αλλά η κύρια ένστασή μου είχε να κάνει με το λάβαρο που φαίνεται στα "αυτιά" του βιβλίου (τα δυο κόκκινα πλαίσια του πολύχρωμου εξωφύλλου).

Και πάλι ο καλλιτέχνης έδειξε μεράκι και έκανε πολλά παραπάνω από τις συστάσεις μου (που είχαν να κάνουν με την υφή της ύφανσης και τις λωρίδες στο κάτω μέρος). Έτσι, από αυτό:

πήγαμε σε αυτό:

Αυτού του είδους οι πρωτοβουλίες μού δίνουν την αίσθηση πως μπορεί να τον κούρασα, αλλά απόλαυσε κι ο ίδιος τη διαδικασία. Του είμαι πραγματικά ευγνώμων. Θέλω οπωσδήποτε να κάνει τα εξώφυλλα και στα υπόλοιπα βιβλία των "Γιων της Στάχτης". Αν και πάει κάμποσος καιρός από την έκδοση του βιβλίου, αν έχετε κάποιο σχόλιο για το εξώφυλλο και τη δουλειά του Γιώργου, πραγματικά αξίζει να ξεκλέψετε δυο στιγμές και να το γράψετε, για να δει πως ο κόπος του εκτιμήθηκε.