Η κυκλοφορία του πρώτου μυθιστορήματος των Γιων της Στάχτης είναι θέμα ημερών, εκτός απροόπτου. Όπως κάθε συγγραφέας, θέλω να αποκτήσω όσο περισσότερους αναγνώστες γίνεται. Όχι όμως να αγγαρέψω ανθρώπους που θα με διαβάσουν από υποχρέωση (π.χ. επειδή με γνωρίζουν) ή θα πέσουν πάνω μου εντελώς στα τυφλά (π.χ. από μια φήμη που δεν ξέρουν αν πρέπει να εμπιστευτούν). Γι’ αυτό προσφέρω το πρώτο εισαγωγικό κεφάλαιο του «Κορακιού», 24 σελίδες μεσαίου σχήματος, ακριβώς όπως στάλθηκε στον τυπογράφο. Θα το βρείτε εδώ (σε μικρό και ελαφρύ pdf). Δεν αρκεί για να κατανοήσει κανείς όλη την έκταση της πλοκής, αλλά σίγουρα αποτελεί μια καλή πρόγευση του ύφους και του είδους του κειμένου. Έτσι, έχει ο καθένας τη δυνατότητα αν θέλει να κρίνει αν το «Κοράκι σε άλικο φόντο» είναι ένα βιβλίο που τον αφορά και στην ανάγνωση του οποίου θέλει να επενδύσει χρόνο.
Για όσους κουράζονται να διαβάζουν από την οθόνη ή θέλουν κάτι ακόμη πιο σύντομο, αμέσως μετά ακολουθεί το μικρό απόσπασμα που ο εκδοτικός οίκος επέλεξε για το οπισθόφυλλο ως ενδεικτικό της πένας μου (με την επισήμανση πως το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου δεν είναι σε πρώτο πρόσωπο):
Αυτή τη στιγμή...
... τριάντα δύο σταγόνες βροχής πέφτουν στο κεφάλι μου.
... ο σκοπός στον τέταρτο από αριστερά μου πύργο των τειχών φτερνίζεται – ως την αυγή θα έχει ανεβάσει πυρετό.
... σ’ ένα λιβάδι δυο μέρες δρόμο από δω, μια χρωματιστή νυχτοπεταλούδα σκίζει το κουκούλι της.
... στο κατάστρωμα ενός πλοίου που προσπαθεί να προσεγγίσει το λιμάνι της Φλοίσβης, μια σανίδα τρίζει κάθε φορά που τα κύματα πιέζουν το σκαρί.
... ένας λαγός διασχίζει τα σύνορα της Βασιλείας Αιγλωέων με την Κουβρατία και χάνεται από τα μάτια μου.
Δεν ξέρω αν υπάρχουν άλλοι ή άλλες σαν εμένα. Θα ήταν αδύνατο να συναντηθούμε μεταξύ μας. Είμαι εφτακοσίων έντεκα ετών. Αν είχα την αίσθηση του χρόνου, θα ήμουν κουρασμένη, θα ένιωθα μοναξιά. Αλλά όσο οξυμένες κι αν είναι οι άλλες μου αισθήσεις, αυτή την έχω χάσει.
Είναι αστείο.
Τουλάχιστον, αν θυμάμαι καλά τι πάει να πει «αστείο».
5 σχόλια:
Με το καλό να το δούμε στα ράφια μας
Τις πιο πολλές φορές τα αποσπάσματα αδικούν το σύνολο. Αλλά το πρώτο κεφάλαιο ολόκληρο είναι πολύ πιο ασφαλές δείγμα. Άντε, με το καλό.
Άντε να πιάσουμε επιτέλους αυτό το φανταστικό εξώφυλλο στα χέρια μας.
αιχμαλωτίζεις τον αναγνώστη από τις πρώτες κιόλας σειρές. Άριστο ξεκίνημα. Είμαι σίγουρος πως οι Έλληνες που αγαπούν το Φανταστικό θα τιμήσουν και με το παραπάνω τους Γιους της Στάχτης.
Πλέον το κοράκι υπάρχει στα βιβλιοπωλεία. Λευτέρη, Ανέβασε τις εντυπώσεις σου, περιμένουμε.
Δημοσίευση σχολίου